Ilja Gregorewitsj Ehrenburg

Op 17 december 1908 arriveerde in Parijs een trein met aan boord een Russisch jochie van 17 jaar; Ilja G. Ehrenburg. Hij stak nieuwsgierig zijn hoofd uit het raam van de derde klas-coupé, dacht aan de Moskouse winter en "keek met ongelovige ogen naar het groene gras van de Parijse voorsteden". Rechts van de spoorlijn, vlak voor Gare du Nord, zag hij Montmartre - de basiliek Sacré Coeur was nog in aanbouw...Ilja Ehrenburg - in 1905 in Moskou van het gymnasium verwijderd en gevangen gezet wegens revolutionaire activiteiten tegen het regime van de tsaar - was uiteindelijk in Parijs terechtgekomen. Daar werd hij een van de bekendste auteurs in Europa, oorlogsverslaggever, boekenschrijver, dichter, levend in de vriendenkring van Montparnasse (zoals o.m. Picasso, Appolinaire, Max Jacob). Hij werd een zeer lastige "Sovjet-schrijver", die als jood getolereerd werd in de oorlog tegen Hitler. Toen was hij onmisbaar voor het Kremlin. Na Stalin's dood schreef hij zijn roman "De Dooi", een term, die in de internationale politiek befaamd werd bij de geleidelijke instorting van het wrede communistische beleid, zoals dat onder Stalin tot ontwikkeling was gekomen. Ehrenburg's leven eindigde in 1967; niet als zovelen in Siberië of in de kelders van de Moskouse Loebjanka-gevangenis, maar in zijn appartement in Moskou. Het graf in Moskou toont een portret van Ehrenburg, vervaardigd naar een tekening van zijn vriend Pablo Picasso.