De generaal van het dode leger

Een Italiaanse generaal reist twintig jaar na de Tweede Wereldoorlog, begeleid door een twistzieke priester en gewapend met landkaarten en meetinstrumenten, naar Albanië om de stoffelijke resten op te sporen van de tienduizenden Italiaanse militairen die daar tijdens gevechten tussen de Grieken, Italianen, Duitsers en de Albanese partizanen zijn gevallen. Anderhalf jaar speuren en graven ze. In de regen en modder banen ze zich een weg door het ontoegankelijke Albanese landschap. Ze worden daarbij niet alleen tegengewerkt door het barre weer, maar ook geconfronteerd met de vijandigheid van de Albanezen die voor hen werken. Terwijl de generaal vecht tegen de hopeloosheid van zijn missie, zien de Albanezen dit als een kans om zich te wreken op de vernederingen hun door hun voormalige overwinnaars aangedaan. Langzaam, stukje bij beetje, formeert de generaal zijn dode leger. Maar daarmee wekt hij onbedoeld ook dramatische gebeurtenissen tot leven.

Ismail Kadare (Gjirokastër, Albanië, 1936) - auteur van een aantal opmerkelijke meesterwerken - is in de loop der jaren uitgegroeid van een haast onverklaarbaar fenomeen tot een van de grootste en meest universele auteurs van de vorige eeuw. In zijn werk heeft hij een literair universum geschapen dat gerust uniek genoemd mag worden. "De generaal van het dode leger" is Kadares eerste roman en verscheen in de jaren zestig. Er werd een succesvolle film van gemaakt met Michel Piccoli en Marcello Mastroianni in de hoofdrollen.

‘Ik kreeg een roman in handen van een onbekende schrijver uit een land dat niets goeds beloofde. Het bleek een meesterwerk.’ - Igor Cornelissen