Theater

de Russische dichteres Marina Tsvetajeva (1892-9141) behoort zonder meer tot de grootste dichters alle tijden. Behalve gedichten en indrukwekkende poëmata heeft Tsvetajeva belangrijk proza geschreven, gekenmerkt door een prachtig en compact taalgebruik. Haar theaterstukken nemen in haar oeuvre een minder bekende maar biet minder interessante plaats in. Ze worden in twee categorieën ingedeeld: de zes 'romatische stukken', geschreven in de jaren 1918-1919, en de latere twee tragedies: Ariadne, geschreven in 1924, en Phaedra, geschreven in 1927. De stille humor in de romantische stukken verschaft des te meer basaal leesgenot als men beseft dat tsvetajeva zich bij het schrijven van deze stukken telkens tijdelijk gelukkig in een periode van ernstige hongersnood en ellende. De later geschreven stukken Ariadne en Phaedra hebben een totaal ander karakter en doen denken aan de tragedies van Euripides. Tsvetajeva bereikt in deze stukken zodanige hoopgtepunten van poëzie dat beide werken beschouwd mogen worden als behorende tot de wereldliteratuur. Uitvoerige inleidingen en een uitgebreid notenapparaat maken het ook voor niet-klassiek geschoolden mogelijk om van deze klassieke tragedies te genieten