Een gevangenisleven

Een gevangenisleven bevat elf dramatische en ontroerende verhalen, die elk het leven van een gevangene in de werkkampen en gevangenissen van het communistische Albanië beschrijven. De gevangenen passen zich aan, volharden en overleven op verschillende manieren. Ze kunnen zich conformeren, of gaan rebelleren, een alternatieve werkelijkheid scheppen, hoop koesteren, teruggrijpen op herinneringen aan verloren liefdes. Of ze bedenken vreemde en surrealistische strategieën van verzet. De personages in de verschillende verhalen zijn met elkaar verbonden en creëren in hun menselijke relaties een totaalbeeld van een geheime en angstaanjagende wereld. In de achtergrondverhalen van de gevangenen, de anekdotes die ze vertellen en hun politieke discussies reikt het boek verder dan de muren en het prikkeldraad en geeft de lezer een panoramisch beeld van het leven in het totalitaire Albanië.

Fatos Lubonja (1951) was 23 jaar toen hij werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf voor ‘agitatie en propaganda’. De geheime politie had zijn dagboeken gevonden waarin kritiek stond op Enver Hoxha, de dictator. In totaal bracht hij zeventien jaar in afgelegen gevangenissen door: elf jaar in de kopermijnen van Spaç en – na werkweigering – zes jaar in de politieke gevangenissen van Ballsh en Burrel. Hij werd in 1991 vrijgelaten.