Hé, waar zijn mijn kindjes?

‘Gedichten voor kinderen zijn veel moeilijker te vertalen dan gedichten voor volwassenen. De verklaring daarvoor is allereerst dat kinderschrijvers zich bekommeren om de gevoeligheid die kinderen hebben voor de fonetiek van ieder woord en daarom de verzen toerusten met een maximum aan klinkende dynamische rijmen. Bovendien zijn de woorden die rijmen in kindergedichten de belangrijkste dragers van betekenis. De zwaarste semantische last wordt vierkant op de schouders van de rijmwoorden gelegd,’ schreef de grote Russische kinderdichter en vertaler Kornej Tsjoekovski. Een andere uitstekende vertaler die vrijwel uitsluitend bekend is als dichter, is Daniil Charms, de lichtende komeet van de Russische kinderpoëzie. De springerigste van de complete Russische kinderdichtersbent, van vorm en inhoud. Zijn gedichten holderdebolderen niet alleen allerlei onverwachte avontuurlijke kanten op, ze doen dat ook rijm- en ritmetechnisch op allerlei onverwachte meeslepende manieren. Vol actie, absurdisme en met een mespunt venijn. Reden te meer om Charms’ kindergedichten ook charmsiaans te vertalen. Alleen, hoe doe je dat als het zoveel moeilijker is dan gedichten voor volwassenen vertalen? In 1937 verscheen in Leningrad een plaatjesboek met supersimpele gedichten van Daniil Charms, Nina Gernet en Natalja Dilaktorskaja. Wie wat geschreven had stond er niet bij. Maar dat ongeveer een derde van Charms is, dát staat vast. In deze uitgave neemt Robbert-Jan Henkes de lezer (en de kijker) mee op een reis langs veertig gedichten. Hij leest ze, geeft er commentaar op om al zoekend en tastend tot een charmsiaanse vertaling te komen. Kijk mee over de schouder van de vertaler en leer charmsiaans vertalen!