Thomas - De mediamajoor

Majoor Thomson was een ambitieuze beroepsmilitair die al jong de Militaire Willems-Orde kreeg na zijn optreden in de kampongs van Atjeh. Hij was militair attaché in de Boerenoorlog, waar hij werd gegrepen door de onorthodoxe gevechtsstrategieën van de Boeren. Terug in Nederland werd hij actief in een progressieve beweging van officieren die de hiërarchische structuur in het leger wilde doorbreken ten gunste van een ‘volksleger’. Zijn uitgesproken opvattingen, verwoord in lezingen en artikelen, brachten hem in conflict met de legerleiding en hij besloot de politiek in te gaan. Thomson was een opvallend Tweede Kamerlid, die acht jaar lang voor de toenmalige Liberale Unie woordvoerder defensie was en sprak over politiek gevoelige dossiers als Atjeh, de Krupp-kanonnen, legerhervormingen en kustverdediging. Hij was zeer eigenzinnig en stemde rustig met de oppositie mee. In 1913 verloor hij bij de verkiezingen zijn kamerzetel aan Pieter Jelles Troelstra van de SDAP. Tot zijn teleurstelling werd hij ook geen minister van Oorlog in het nieuwe kabinet. Naar Albanië gaan was een aantrekkelijk en avontuurlijk alternatief. Deze eerste Nederlandse militaire vredesmissie in het buitenland vertrok in november 1913 en moest de mogelijkheden onderzoeken om gendarmes op te leiden. De ex-politicus Thomson werd tweede man onder generaal De Veer. Op 15 juni 1914 werd Thomson geveld door een geweerschot in de Albanese havenstad Durazzo, het huidige Durrës. Zijn dood veroorzaakte in Nederland en daarbuiten een schok; zijn stoffelijk overschot werd in Nederland onder overweldigende belangstelling onthaald en ter aarde besteld. Sindsdien is er een hardnekkig mythe ontstaan over zijn optreden en dramatische einde in Albanië.