Eva van Santen

Eva van Santen (1943) is een Nederlandse slaviste en vertaalster, die aan de Universiteit van Leiden Slavische Talen heeft gestudeerd. Tussen 1969 en 1972 vertaalde zij Wat ik zeggen wou van Anatoli Martjsenko (samen met Bram Rebers), De familie Golowljow van Michail Saltykow-Sjtsjedrin en Vorstin Ligowskaja van Michail Lermontov. Daarna heeft zij M.O. A en B Engels gehaald en als lerares Engels in het volwassenenonderwijs gewerkt.

In 2000 is zij teruggekeerd naar de studie Slavische Talen. In 2006 behaalde ze haar doctoraal en sindsdien heeft ze weer een aantal vertalingen gemaakt, o.a. ‘Een zuivere liefde’ van Sofja Tolstaja, ‘De laatste liefde van de president’ van Andrej Koerkov en (samen met Tamara Schermer-Witte) ‘Sprookjes’ van Michail Saltykov-Sjtsjedrin en (eveneens met Tamara Schermer-Witte) ‘Het lot van een Russische vrouw in China’ van Boris Pilnjak.

Zij heeft ook een aantal HOVO-colleges gegeven, o.a. over ‘Jasnaja Poljana’, het landgoed van Tolstoj, Tolstoj en de Kaukasus en Konstantin Paustovski.